Skąd zło? Oto jest pytanie!

Najbardziej przerażająca i najpiękniejsza przypadłość człowieka. Wolność wyboru. Dla mnie dobrem jest to, czego chce Bóg, złem to, czego Bóg nie chce. Jeżeli Bóg wypowiada Słowo i ja to Słowo przyjmuję, wybieram dobro. Jeżeli odrzucam i nie przyjmuję Słowa i pozwalam upaść Jego Słowu na ziemię – wybieram zło. Bóg może powiedzieć do nas „Nie wyciągaj ręki i nie dotykaj gorącego pieca, bo się sparzysz!”. Ustanowił prawo, że gorące parzy człowieka. Jeżeli jesteśmy nieposłuszni doświadczamy cierpienia (parzymy się). Kiedy wypełniamy prawo (polecenie) postępujemy sprawiedliwie oddając chwałę Sprawiedliwości Boga. Kiedy jednak nie usłuchaliśmy Boga, On w swoim miłosierdziu leczy nasze nieposłuszeństwo, nieposłuszeństwo, które rodzi cierpienie, trzeba tylko Mu na to pozwolić, a nie obrażać się, że „gorące parzy”. Bóg może jednak nam powiedzieć „Wyciągnij rękę i dotknij gorącego pieca!”. Jeżeli będziemy nieposłuszni i nie będziemy chcieli dotknąć pieca to też czynimy zło. Z tym, że jeżeli jesteśmy posłuszni, to (tak jak u Abrahama Bóg w ostatniej chwili łapie go za rękę, by nie skrzywdził Izaaka) Bóg będąc miłosierny nie pozwoli nam się sparzyć. W drugiej sytuacji jest to wystawienie na próbę człowieka, aby człowiek postąpił wbrew prawu ustanowionemu przez Boga. Wystawienie na próbę człowieka świętego. W pierwszej próbie wymaga od nas wiary, dotyczy to zwykłego śmiertelnika, w drugiej nadziei wbrew nadziei dotyczy człowieka świętego (czytaj sprawiedliwego), tego, który bardzo dużo się nauczył i duuużo wie.

Zatem oddajemy Sprawiedliwości Boga chwałę, gdy wypełniamy prawo Boże, i oddajemy chwałę Miłosierdziu, gdy pozwolimy opatrzyć swoje rany lub uwierzyć wbrew nadziei, kiedy Bóg „zatrzymuje naszą rękę” przed zrobieniem jakiejkolwiek krzywdy sobie lub bliźniemu. Miłosierdzie wygrywa ze Sprawiedliwością 2:1.