Poznać głos

„Jezus powiedział: Owce postępują za pasterzem, ponieważ głos jego znają. […] Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.” (J 10, 4.10)

Aby iść za pasterzem muszę poznać tembr jego głosu. Wiedzieć kiedy i po co krzyczy, a kiedy i w jakim celu mówi szeptem. A jak tego dokonać? Słuchać, słuchać, słuchać! Wtedy nie tylko poznam słowa, ale oswoję się z nimi. I pozwolę by pasterz poprowadził mnie na zielone pastwiska. A tam…

A tam czeka mnie życie w obfitości (w końcu Sam to obiecał). Czyli jakie? Pełne wrażeń. Rozwoju. Miłości. Szczęścia. Życie w którym rozwinę swoje pasje. W którym będę miał czas dla najbliższych (i dla siebie). I nie chodzi tu tylko o wieczności. Już teraz mogę czerpać z tego co obiecuje pasterz (chociaż „złodziej”, którym jest szatan, twierdzi, że nic z tego). Bo przecież pasterzem jest Jezus. A On jest Panem czasu i wieczności!

Ale jak to zrobić gdy jest się mężem i ojcem? Jak w świecie, który zmusza by jak najwięcej czasu poświęcać na pracę (nie zawsze dającą satysfakcję), by zarobić pieniądze (nie zawsze dające godziwe utrzymanie) odnaleźć tę obfitość? Zaufać! Skoro Bóg obdarzył mnie pewnymi zdolnościami (talentami?) to nie po to, by zmarnować je w codziennej walce o byt. On chce bym je rozwijał, a resztę zostawił Jemu.

To trudna walka. Ale warto ją podjąć!