Powakacyjny Dzień Wspólnoty Ruchu Światło – Życie diecezji radomskiej

W minioną sobotę (30.08) na placu przy radomskim seminarium duchownym odbyła się 48 pielgrzymka służby liturgicznej i Ruchu Światło – Życie diecezji radomskiej, czyli w skrócie – Powakacyjny Dzień Wspólnoty. Chcę się z Wami dziś podzielić tym, czego doświadczyłem podczas tego niesamowitego wydarzenia.

Co to jest Dzień Wspólnoty i o co w tym chodzi? Najprościej mówiąc jest to spotkanie, które gromadzi w jednym miejscu oazowiczów, ministrantów, „scholanki”, siostry zakonne oraz księży. Jest to okazja do ponownego spotkania się w grupach oazowych, w których przeżywało się wakacyjne rekolekcje. Zawsze jest to spotkanie pełne radości, ciepła, uśmiechu. Nie inaczej było tym razem.
Na samym początku, aby zawiązać wspólnotę animatorzy poprowadzili dla nas tańce integracyjne. Gdy już się wszyscy zintegrowaliśmy, nadszedł czas na oficjalne rozpoczęcie spotkania, czyli zapalenie świecy przez naszych moderatorów diecezjalnych: s. Annę Baćmagę, ks. Krzysztofa Dukielskiego oraz ks. Grzegorza Lipca. Następnie po chwili modlitwy nadszedł czas na konferencję, którą wygłosił ks. Robert Matysiak. Dzielił się on z nami swoim doświadczeniem Chrystusa podczas różnych wydarzeń ewangelizacyjnych, np. Przystanka Jezus.

Następnym punktem programu były spotkania w grupach. Ci, którzy uczestniczyli w wakacyjnych rekolekcjach oazowych spotykali się w swoich turnusach. Oddzielne spotkania były przygotowane dla ministrantów i dla tych, którzy śpiewają w scholi. Podczas spotkania rozważaliśmy fragment adhortacji papieża Franciszka „Evangelii Gaudium”. Zastanawialiśmy się, co to znaczy być radosnym chrześcijaninem, czemu tak często jesteśmy smutni.
Po spotkaniach nadszedł na najważniejszą część Dnia Wspólnoty – Mszę Świętą. Przewodniczył jej ordynariusz radomski ks. bp Henryk Tomasik, a koncelebrowało około 30 księży. W homilii biskup nawiązując do przypowieści o talentach uświadomił nam jak wiele Chrystus w nas zainwestował. Bóg obdarzył każdego z nas różnorodnymi umiejętnościami. To od nas zależy jak je wykorzystamy. Biskup uświadomił nam również ogrom cierpień jakie dotykają naszych braci na Bliskim Wschodzie i Ukrainie. Prosił, byśmy nie przestawali modlić się o pokój.

 Tradycją jest już, że podczas Powakacyjnego Dnia Wspólnoty kilku wybranych animatorów zostaje wyróżnionych krzyżem animatorskim. W tym roku otrzymało go 8 animatorów. Krzyże pobłogosławił i wręczył pod koniec Mszy Świętej bp Henryk.

Ostatnim już punktem dnia, po uprzednim posiłku, było wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwa uwielbienia. Ponad tysiąc zebranych osób wspólnie uwielbiało Chrystusa obecnego pod postacią chleba. To był bardzo radosny i mocny akcent na zakończenie Powakacyjnego Dnia Wspólnoty.

Po co ten wpis, po co ta relacja? Chcę pokazać wszystkim sceptykom, że Kościół ma się bardzo dobrze. Wbrew temu co mówią nam media. Kościół to nie tylko ks. Lemański i jego podstarzali biskupi. Ci podstarzali biskupi prowadzą nas do zbawienia, dzielą się swoim doświadczeniem, zdobytą mądrością. Poza tym – mamy najmłodszego prymasa w Europie. Ale to nie o to chodzi. Kościół żyje i nic nie wskazuje na to, by miał się rozpaść. Można się zastanawiać, czy Kościół jest otwarty czy zamknięty. Jest tylko jedna odpowiedź. Kościół jest Chrystusowy. I jest piękny :)

Eryk Markowski

Student dziennikarstwa i komunikacji społecznej na KUL, pasjonat literatury, tworzę różne grafiki :)