Pustynią do mnie przemawiaj
&
Weź mnie tam,
gdzie mnie nie ma,
gdzie nic o sobie nie wiem.
Pustynią do mnie
przemawiaj,
bym w ciszy spotkała Ciebie.
&
Mieć odwagę zostać,
gdy zaczyna pisać.
Wiedzieć,
że wie wszystko.
A potem usłyszeć:
„Idź i nie grzesz.”
Czuć wiatr
zacierający
znaki
na piasku…
&
Wsłuchiwać się
w Twój głos…
nawet gdy brzmi
jak cisza.
Wsłuchiwać się,
milknąć,
kochać…
Przylgnąć do krzyża.
ALEKSANDRA STĘŻAŁA
Urodziła się w 1977 roku w Rybniku.
Absolwentka filologii polskiej
we Wrocławiu.
Pierwsze próby literackie w 1989 r.
Publikowała m.in. w rybnickim piśmie
artystycznym Plama nr 1 (10) 2000
i nr 1 (11-12) 2001
a także w lubelskim almanachu poetyckim A Duch wieje kędy chce (15/2005). Wydała tomiki poetyckie: Ile (Verbinum 2006) oraz Bliskość. Poszukiwaczom pereł (2017)
6 XI 2012 obroniła pracę doktorską na Wydziale Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Wrocławskiego.
Pracuje w Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 34 w Rybniku jako nauczyciel wspomagający.