Ateistycznej pamięci Christopher Hitchens w swojej książce Bóg nie jest wielki zwrócił uwagę na następujący paradoks, który niewierzący w Stwórcę muszą przyjąć „na wiarę”: „ewolucja nie posiada oczu, lecz potrafi je wykreować”. Wielka szkoda, że ...
„Dziś jest uroczystość świętego Józefa, Oblubieńca NMP – rozpoczynał kazanie (a kończył w ten sposób homilię) ksiądz w anegdotycznym „zmyśleniu prawdziwym” – a święty Józef był cieślą, więc zajmował się obróbką drewna. A ponieważ z ...
W pewnym człowieku narodził się Chrystus, ale ów człowiek nie słyszał anielskich harf ani śpiewu pasterzy, ani nie przyniósł Chrystusowi w darze swojego bogactwa na podobieństwo Trzech Mędrców, nie miał złota i mirry, ani nie ...
Paradoksalnie, numer wywinięty przez Boga stającego się Maluśkim sprawia, że nie da się z szopki zrobić „szopki”.
* Po wsiach gramy w badmintona jak na obrazach XIX-wiecznych pikników. Medytujemy ulotność. Dialog. * Przypływ i odpływ, przypływ i odpływ, ktoś się rodzi i ktoś umiera. Jemy winogrona na plaży. * Mój mały wystrzyżony ...
Tak się można zastanowić, szczególnie o piątej rano przychodzi to z łatwością, nad tym, jaki powinienem być, by utonąć w Jezusie?
Mam takie wrażenie, że za każdym razem, gdy zaczynam pisać o Bogu, Ten gdzieś mi ucieka. Usiłuję objąć go jakąś klamrą, a On się za każdym razem wymyka.
Żydowskie midrasze podają, że człowiek w raju wytrzymał tylko sześć godzin bez grzechu. Marna to perspektywa, bo kim jesteśmy, jeśli mając wszystko, potrafimy dać plamę i staczamy się w otchłań zła. Rafael
Wszyscy jesteśmy mniej lub więcej nieortodoksyjni. Jedynie Bóg jest w pełni prawowierny.
Nie sposób rozpocząć dyskusji o Boskiej wszechmocy inaczej jak przez odwołanie się do naftaliną woniejącego stereotypu, który mocą bezwładności rządzących stereotypami pojawić się musi zawsze przy tej okazji. „Czy Bóg może stworzyć taki kamień, którego ...
Jeden z bohaterów komedii Barei badał ilość cukru w cukrze. Mniej śmieszne są poszukiwania zawartości człowieka w stuprocentowym człowieczeństwie Jezusa. Musiał kiedyś pojawić się na ustach dziecka pierwszy uśmiech, żeby poczucie humoru mogło potem towarzyszyć ...
Bóg stał się prawdziwym człowiekiem – wziął sobie do serca to, co leżało nam na wątrobie. Zapukali, wsunęli do szufladki „katolik” i wcisnęli odpowiednią dla takich broszurkę, sami okazali się szczelnie odporni na jakąkolwiek ingerencję ...
Nie tylko Syn staje się człowiekiem, ale również Ojciec „wciela” się – w ojca ziemskiego. W relacji z małym dzieckiem odsłania się i zarazem wymyka być może najwyraźniej. Tajemnica ojcostwa. W każdej tajemnicy skrywa się ...
Może i człowieka nie można pokonać, ale zniszczyć go się da (a tego nie wolno!). Jesteśmy tylko śmiertelnikami. Ale doskonałymi śmiertelnikami! Ale pozostaje pytanie: jak nisko może upaść każdy z nas?