Relikwie Pasji Chrystusa: Korona Cierniowa.

Jesteśmy w Wielkim Poście. Czekamy, przygotowujemy się na przeżycie wspomnienia Męki Pańskiej i świętowanie Zmartwychwstania. A jak Wielki Post to oczywiście relikwie Męki Pańskiej.

Relikwie to mocny punkt chrześcijaństwa. Zawdzięczamy im niezliczone mnóstwo otrzymanych łask, uzdrowienia, cuda; niekiedy też otoczone są aurą kontrowersji czy wątpliwości.

Jedną z najbardziej emblematycznych relikwii chrześcijaństwa jest Korona Cierniowa. Nie wiem czy wielu z Was wie, że znajduje się ona bliżej niż można by przypuszczać-od ładnych paru wieków w Europie, w paryskiej Katedrze Notre Dame.

Ale jak to się stało? Aby odpowiedzieć na to pytanie musimy cofnąć się do XIII wieku i czasu rządów francuskiego króla Ludwika IX(ogłoszonego później Świętym). Jest to władca charakteryzujący się wielką pobożnością i zainteresowaniem sprawami duchowymi, toteż relikwie Chrystusa mają dla niego wielką wagę. Cesarz Konstantynopola Baldwin II ma mocno nadwyrężone finanse. Pożyczywszy znaczną sumę od Wenecjan, ofiarowuje im w zastaw Koronę Cierniową, którą posiada.

Co do faktu ocalenia Korony Jezusa przytacza się albo legendę o św. Helenie, która odnalazła i zabezpieczyła Koronę albo teorię o jednym z uczestników pogrzebu Jezusa, który łamiąc żydowskie prawo (nakazywało ono pochować zmarłego z wszystkimi przedmiotami, które miały kontakt z jego krwią, uważane bowiem były za nieczyste) zatrzymał Koronę jako relikwię i przekazywana była ona przez pierwszych chrześcijan z pokolenia na pokolenie. W XI wieku Korona trafiła do Bizancjum.

Ale wracając do Francji XIII wieku: ostatecznie spłacając dług cesarza Baldwina II to Ludwik IX nabywa, po dwuletnich negocjacjach, Koronę Cierniową. Suma, jaką król Ludwik przeznacza na zakup Korony Cierniowej wynosi 135 tysięcy liwrów, co na ówczesne czasy stanowi kwotę astronomiczną, nawet dla budżetu Francji. A tak na marginesie: wyobrażacie sobie podobną sytuację dzisiaj-decydenci Francji skłonni do takich wysiłków dla nabycia Świętych Relikwii lub chociażby dumnie wyznający swoją wiarę???

W najbliższych latach król dokupuje do korony Cierniowej jeszcze m.in. fragment włóczni, którą przebito bok Jezusa, jeden z gwoździ użytych do ukrzyżowania, fragment Krzyża Świętego oraz gąbkę, którą podano ocet konającemu Jezusowi. Suma summarum Ludwik IX w 1241 r. znajduje się w posiadaniu 22 relikwii, co cesarz Baldwin II potwierdza osobistym listem wyszczególniającym wszystkie relikwie.

Korona Cierniowa zostaje sprowadzona do Paryża w uroczystej procesji,w której oczywiście uczestniczy sam król Ludwik w otoczeniu brata, matki oraz najwyższych dostojników państwa i Kościoła. W źródłach historycznych wspominany jest fakt, że król Ludwik witał na boso Koronę Cierniową. Po sprowadzeniu relikwii do Paryża należało im przeznaczyć miejsce godne ich przechowywania. To właśnie staję się dla króla impulsem do wybudowania La Sainte-Chapelle (Święta Kaplica)-absolutne arcydzieło sztuki gotyckiej na skalę światową, m.in. ze względu na wspaniałe witraże. Powstaje ona w rekordowym tempie 33 miesięcy! Ówcześnie stanowi część kompleksu Pałacu Królewskiego a sama rodzina królewska ma specjalne wejście z jej osobistych apartamentów bezpośrednio do górnej części Kaplicy gdzie znajdowały się Święte Relikwie.

W czasie Rewolucji Francuskiej Korona Cierniowa zostaje przeniesiona do Biblioteki Narodowej. Ze względu na zawieruchę historyczną nie udaję się zachować Paryżowi wszystkich relikwii. Po podpisaniu przez Francję w roku 1801 Konkordatu Korona zostaje przekazana arcybiskupstwu Paryża i od tej pory to arcybiskup sprawuje nad nią oficjalną pieczę. Na co dzień znajduję się ona w skarbcu Katedry Notre Dame de Paris, który udostępniony jest dla zwiedzających, jednak sama Korona nie jest eksponowana. Ale można wybrać się na szczególne „spotkanie”: w każdy pierwszy piątek miesiąca i każdy piątek Wielkiego Postu Korona Cierniowa Jezusa udostępniana jest wiernym do adoracji. O godzinie 15 bractwo Rycerzy Świętego Grobu Bożego odpowiedzialne za Koronę, w uroczystej procesji składa relikwię na głównym ołtarzu katedry (towarzyszy jej także gwóźdź i fragment Świętego Krzyża, które udało się zachować w Paryżu). Po liturgii słowa każdy z wiernych ma okazję na chwilę osobistej adoracji przy Koronie Cieniowej. Nad porządkiem i płynnym ruchem czuwa wspomniane wcześniej bractwo. Oczywiście w Wielki Piątek podobna adoracja odbywa się przez cały dzień.

Zapewne większość z nas myśląc o Koronie Cierniowej Jezusa widzi ją jako pasmo splecionych gałązek cierniowych okalających czoło Naszego Pana, tak też jest ona najczęściej przedstawiana w ikonografii. W rzeczywistości jednak Jego Korona miała formę mitry, która pokrywała całą głowę. Relikwia, która znajduję się w Paryżu nie jest Koroną kompletną. Jest to obręcz (o średnicy 21  cm i grubości 1,5 cm) z ususzonych gałązek sitowia rośliny występującej we wschodnim basenie Morza Śródziemnego, do której doplecione były gałązki cierniowe, pochodzące z innej kolczastej rośliny. Stąd też w takich miastach jak Piza, Trewir, Monachium czy Wenecja znajdują się pozostałe części Korony, właśnie te cierniowe gałązki. Ponadto w średniowieczu powszechna była praktyka odrywania kolców od „paryskiej” Korony i wręczania ich jako nobilitujący podarek władcom czy kościołom. Obecnie relikwia zabezpieczona jest i zamknięta w kryształowym zdobnym etui odpowiadającemu jej kształtem.

Jeżeli ktoś z Was ma chęć tropić w Paryżu chrześcijańskie korzenie Europy to adoracja Korony Cierniowej i wizyta w La Sainte-Chapelle (szczególnie z przewodnikiem) są niepodważalnymi perłami takiego programu. A może zaplanować taki wypad właśnie w trakcie Wielkiego Postu ? A może poszukać innych relikwii Pasji?